Mooi om te zien en te lezen wat yoga voor verschillende mensen betekent. Hieronder de ervaring van Monic Hendrickx, die yoga ziet als een rustpunt haar drukke bestaan als actrice.

monic hendrickx

‘Voor mijn werk als actrice ben ik veel onderweg, in eigen land en daarbuiten. Een luxe die ik als heerlijk ervaar, omdat het mijn leven verrijkt door fijne ontmoetingen op vreemde plekken. Dat maakt mijn leven afwisselend, maar ook hectisch. Om die hectiek aan te kunnen en vooral met plezier aan te kunnen, doe ik altijd en overal yoga. Als het even lukt sleep ik mijn mat mee, en ook nog de backpath. Maar vaker nog heb ik niks bij me. Alleen mijzelf en mijn adem. En dan is het verbluffend hoe je je stemming kan omvormen door enkel je focus te verleggen naar die adem.

Alles wordt fijner als je het met aandacht doet, zelfs ademen

 

Ik ben in december vorig jaar vijftig geworden en meestal ontwaakt mijn lichaam in de ochtend wat stram en stroef, voel ik dat mijn spieren eerst wakker moeten worden en rustig willen worden opgerekt, aangespoord. Ze willen niet meteen in de hurry-hurry-stand gezet worden. Alles wordt fijner als je het met aandacht doet, maar ademen lijkt iets te zijn dat we zo automatisch doen, dat ik er eigenlijk van uit ga dat het gewoon gebeurt en dat het goed gebeurt. Dat laatste is niet altijd het geval. Ik ga liggen op mijn mat en probeer vanuit mijn buik, via mijn middenrif naar de borst en schouders te ademen. Mijn rechterschouder is een aandachtspunt. Daar krijg ik last van als ik moe ben of druk ben geweest. Toch kan ik ook die ontspannen, als ik mijn adem daar naar toe stuur. Juist als ik een moeilijke of hectische dag heb, is het zo belangrijk dat ik me af en toe terugtrek op mijn mat en even alleen maar adem. In allerlei houdingen.

Ik heb geleerd dat je je emoties niet kan sturen, maar je gedachten wel en je adem ook. Dat doe ik, als ik speel. Eigenlijk is acteren ‘denken in het openbaar’. Je gedachten en emoties leesbaar maken voor de kijker, zodat je vlees en bloed geeft aan de woorden op papier en er een karakter ontstaat. Als dat echt lukt, dan ontstaat er even een andere werkelijkheid, die magisch is. Als ik goed speel, ervaar ik daarin een vrijheid die heerlijk is. Dan kan je fluisteren of schreeuwen, maar alles klopt. Alles valt samen. Het licht, het geluid, kleding, make-up, stem, lichaamstaal en je geest. Als je goed speelt, is de uitkomst meer dan de som der delen. Als ieder deel dan goed ademt, gaat het vliegen en is er werkelijk sprake van een gezamenlijk kunstwerkje.’

Dit verhaal verscheen eerder in de nieuwsbrief van yogaschool Yogadreams, waar Monic Hendrickx een trouwe leerlinge is.

Wat betekent yoga voor jou?

Beeld: Hanke Arkenbout