Wanneer we in Dwi Pada Sirsasana onze benen in onze nek vouwen en de vorm van een vlam aannemen, is het belangrijk dat we weten wanneer we moeten stoppen. Zodat onze bewegingen transformerend en voedend zijn, en we onszelf er niet mee opbranden.
Op de foto
Yogadocent Laruga Glaser: ‘Deze houding komt uit de Intermediate Series van Ashtanga. Het kost heel wat toewijding en oefening om hier te komen, maar net als alle yogaposes heeft ook deze asana me naar een diepere kern van mijn authentieke zelf geleid.’
Dwi Pada Sirsasana komt van de mythe van Agni
Het was een grijze en koude dag op aarde, zo’n dag waarop je het liefst met de dekens over je hoofd in bed zou blijven liggen. Bij gebrek aan een bed en dekens kropen twee innig verliefde stokjes dichter tegen elkaar aan. Om zichzelf en elkaar op te warmen, wreven ze zachtjes tegen elkaar aan. Dat voelde goed en het werkte: ze werden inderdaad warmer. Steeds gepassioneerder wreven ze tegen elkaar. Kleine zweetdruppeltjes gleden over hun voorhoofd en rug. De hitte in hen groeide en groeide, tot het niet meer te houden was. Uit hun orgasme ontstond direct een baby. Het was een jongetje, bewegelijk, rood, met zwarte ogen en zeven vlammende tongen. Zijn ouders noemden hem Agni, wat ‘vuur’ betekent.
Agni voelde zich leeg. Hij had honger. Nog nooit was iemand of iets op aarde zó hongerig geweest. Zijn ouders hielden Agni liefdevol vast terwijl ze op zoek gingen naar iets te eten voor hun kleintje. Die moeite hadden ze niet hoeven doen. Agni vond zelf al iets te eten: zijn ouders.
Nadat Agni zijn ouders verslonden had en er van hen niks dan verkoolde as over was, trok Agni de wijde wereld in. Eerst kruipend en al gauw lopend, rennend, reisde Agni de aarde over. Groter en groter groeide hij. Nog steeds voelde hij zich leeg, zó leeg dat hij alles verslond wat hij tegenkwam.
En zo zal het zijn
De goden keken van een afstandje toe en vroegen zich vertwijfeld af hoe ze konden voorkomen dat deze jongeman alles vernietigde wat zo zorgvuldig door hen gecreëerd was. Het was de godin Svaha die met een oplossing kwam. Uiteraard, want zij had voor alles een oplossing.
Ze trok naar de aarde, ging onbevreesd voor Agni staan en zei haar eigen naam: Shava. De betekenis van Svaha is ‘en zo zal het zijn.’ Het duidt een einde aan, zoals in de Gayatri-mantra die vaak bij vuurceremonies wordt gebruikt: ‘oṃ bhūr bhuvaḥ svaḥ’.Agni stopte dan ook onmiddellijk met eten. Verrast door de standvastigheid en moed van deze vrouw keek Agni haar aan. De liefde voor het leven die hij in haar ogen weerspiegeld zag, raakte hem. Hij voelde iets wat hij nog niet eerder gevoeld had: hij voelde zich verzadigd. Het was goed zo. Er hoefde niks meer verslonden te worden. Hij was compleet zoals hij was. Tranen van ontroering welden in zijn ogen op en deden hem slinken naar een minder overheersend formaat.
Sterker en weerbaarder
Agni rustte. Om hem heen veranderde de verkoolde aarde langzaam in vruchtbare grond. De wereld kwam weer tot leven. Maar het leven dat terugkwam, was niet hetzelfde. Het was getransformeerd in iets wat sterker, weerbaarder en levendiger was. Met een warm en zacht hart nam Agni de wereld in zich op. Hij besefte dat hij levens kon transformeren. Dat dat soms pijn deed, maar ook dat hij moest stoppen wanneer het te veel werd. Wanneer hij te veel van de wereld vroeg, of wanneer hij wilde transformeren om een leegte in zichzelf te vullen. En dat is precies waar Agni ons vandaag de dag nog aan wil herinneren, wanneer we in Dwi Pada Sirsasana onze benen in onze nek vouwen en de vorm van een vlam aannemen. Van een vuur dat, wanneer we weten wanneer we moeten stoppen, transformerend en voedend kan zijn. Svaha.
Stap voor stap
Oefenen? Zo kom je in Dwi Pada Sirsasana:
Meer yogaoefeningen? Ontdek ons online platform Yoga by Happinez, boordevol meditatie- en yogalessen van de beste docenten.
Beeld: Christine Hewitt
0 reacties
Geef je reactie