Anoshe: ‘Door Yin smolten de ijsblokjes in mijn hart’

Yogadocent Anoshe Overington zocht als kind al naar het geheim van het leven. Haar tocht voerde naar Australië, langs spirituele stromingen en mooie, maar ook droevige levenservaringen, zoals de zelfmoord van haar zus. Ze vond het geheim uiteindelijk in haar eigen binnenste. 

In Anoshe’s woonkamer in Doorn liggen op een tafeltje twee slangenvellen die ze meenam uit Australië, het land waar zij en haar man Nigam twintig jaar lang woonden en waar hun dochter werd geboren. Om te kunnen groeien, laat een slang zijn oude vel achter. Ook Anoshe heeft haar vel al vaak van zich afgeworpen. Ze liet landen, huizen en spullen achter zich, maar ook inzichten, die zich vernieuwden.

Vijf jaar woont ze alweer in haar geboorteland Nederland, maar nog steeds gaat ze over in het Engels als het onderwerp haar raakt. Soms mist ze de warmte in Australië, de ruimte. ‘Het is voor het eerst sinds jaren dat we weer muur aan muur met buren wonen. Een vreemd gevoel. Maar ook leuk. Onze tienjarige dochter Sanna klimt zo over de schutting naar het buurmeisje.’

Anoshe werd laat moeder, op haar 43ste. Het voelde als een groot geschenk, dit bijzondere meisje. ‘Laatst wilde ik ons huis schoonmaken en ik vroeg Sanna of ze mee wilde helpen. Ze zat heel rustig op de bank en zei: “Mam, ik ben al aan het schoonmaken, ik maak mijn geest schoon.” Dat krijg je natuurlijk als je opgroeit met een vader en moeder die mediteren, yogales geven en mantra’s zingen.’

Eenzame rol

Zelf was Anoshe, die opgroeide in Amsterdam, als kind een zoeker. ‘Ik verlangde naar een diep soort kennis en noemde dat heel gewichtig “de universele waarheid van het leven”. Op de middelbare school studeerde ik ijverig op de exacte vakken, in de hoop dat ik daar het geheim zou vinden hoe de wereld in elkaar zat. Soms gingen we met het gezin naar Indonesië, naar de familie van mijn van oorsprong Chinese vader. Mijn overgrootmoeder nam mij een keer mee naar haar slaapkamer. Voor haar boeddhistische altaar begon ze te prevelen. Ik verstond het niet, maar later bedacht ik me dat ze bad dat ik niet christelijk zou worden, zoals de meeste leden van de familie van mijn vader. Later, toen ik Yin yoga had ontdekt, kon ik de verbinding maken tussen oosterse en westerse wijsheid en kwam ook de boeddhistische levenshouding van mijn voorouders weer terug.’ 

Anoshe: ‘Ik was een serieus en introvert meisje. Misschien had het te maken met mijn verantwoordelijkheden thuis. Mijn moeder had een moeilijke jeugd gehad en ondervond daar nog dagelijks de gevolgen van. Er waren periodes dat zij psychotisch was en wegliep van huis. Mijn vader was huisarts en gaf veel tijd en aandacht aan zijn patiënten, waardoor er minder overbleef voor het gezin. Op mijn twaalfde hielp ik hem al met de telefoon opnemen en rekeningen schrijven. Als oudste van twee meisjes voelde dat soms als een eenzame rol. Ik miste als kind een gevoel van veiligheid en ondervond al jong dat ik de kracht uit mezelf moest halen.’

Licht en vrolijk bij Osho

Na de middelbare school stortte ze zich op dansen en schilderen. ‘Ik uitte mezelf via mijn lichaam en het doek.’ Ze deed yoga en meditatie. ‘Met yoga had ik in die tijd een haat-liefdeverhouding. Ik vond het in mijn arrogantie beperkend. Waarom durven jullie niet van de mat af?’ Ze volgde therapie. ‘Ik verlangde er steeds meer naar om te leven, om naar buiten te treden. Daar werd ik geconfronteerd met de wonden van mijn kindertijd. De verantwoordelijkheid, dat gevoel van onveiligheid. Ik ontdekte dat ik ook gesloten was uit zelfbescherming.’

Een reis naar India bracht haar naar meditatieleraar Osho (Bhagwan). Een paar jaar lang bezocht ze regelmatig zijn ashram in Poona. Daar kreeg ze haar naam Anoshe, wat ‘gezegende’ betekent. Ze bloeide op. ‘Er heerste daar een energie als van champagne, licht en vrolijk. Van Osho leerde ik dat spiritualiteit via het leven gaat, niet alleen door op de mat te zitten. Dat je bestaan voorbij dood en leven gaat, en dat, als je daarin durft te berusten, het leven een stuk meer ontspannen aanvoelt. Het geeft me nog steeds rust dat ik die plek in mijzelf kan opzoeken als ik wil.’ 

Van de Indiase goeroe leerde ze ook dat lijden ontstaat door hoe jij met dingen omgaat. Die wijsheid zou voor haar dertigste flink op de proef gesteld worden. Maar eerst ontmoette ze Nigam. ‘Al tijdens de eerste ontmoeting vroeg hij of ik met hem wilde chanten. Niks geen introductie van een kopje thee. We lijken daarin op elkaar. Nieuwsgierig en open voor spirituele ervaringen.’ Ze woonde al met hem samen in Australië, toen ze te horen kreeg dat haar vader een hersenbloeding had gekregen en dat bij de man van haar zus een hersentumor was ontdekt.

‘Aanwezig zijn bij het sterfbed van mijn vader is een van de rijkste ervaringen in mijn leven geweest. Ik zat op een krukje bij zijn bed en voerde hem aardbeien. Het moment dat hij overleed was heel spiritueel, vlak na zijn dood leek het alsof hij juist heel levend en helder was. Het was extatisch als een geboorte.’ Vijf weken later overleed haar zwager. De dag erna gebeurde er iets ergs: ‘Mijn zus pleegde zelfmoord. Haar man had haar gevraagd of ze met hem wilde sterven. Ik heb me heel lang afgevraagd of ik haar er niet vanaf had kunnen brengen. Ik zou de avond ervoor langskomen, maar ze zei met hoge stem dat het echt niet nodig was. Dat zijn momenten dat je opgroeit, je naïviteit verliest.’

Yin Yoga transformeert

In het verwerken van haar schuldgevoel kreeg ze hulp van haar meditatieleraar Baba Purnanand. ‘Hij zei dat als mensen dat echt willen, niemand ze kan tegenhouden. In de stiltemeditaties viel de angst voor mijn verdriet en woede weg. Ik merkte dat als ik deze emoties puur voelde, het helemaal niet zo vervelend was, ze verdwenen ook weer.’ Ook de ontmoeting met Yin yogadocente Sarah Powers was belangrijk in het verwerken van het verdriet. ‘Toen ik Yin yoga deed, viel alles op z’n plek. Het was alsof de ijsblokjes in mijn binnenste smolten en zacht ruimte maakten voor kwetsbaarheid en gevoelens. Deze yogavorm transformeert. Het betekent niet dat het verdriet over is, maar dat het mag bestaan.’

‘Je bestaan gaat voorbij dood en leven. Berust daarin, en het leven voelt meer ontspannen aan’

Met de Yin yoga waar zij zelf zo veel baat bij had, kan Anoshe nu ook anderen helpen. Samen met Nigam, met wie ze inmiddels bijna 25 jaar samen is, runt ze in Doorn een yoga- en meditatieopleiding. ‘Ik merk dat er in Nederland een enorme behoefte is aan Yin yoga. Waarschijnlijk omdat ons zenuwstelsel massaal uitgeput is. Door sociale media, multitasken, onze telefoon die we voortdurend bekijken. Yin yoga laadt de batterij weer op, kalmeert ons systeem.’ 

Nu ze in Nederland woont, kan Anoshe ook weer vaak naar haar moeder die ze naar een verpleeghuis bij haar in de buurt heeft gehaald. ‘Ook mijn dochter is daar vaak. Het is bijzonder om te zien hoe zij een heel eigen en andere band hebben. Die twee houden van handwerken, dat kunnen ze uren samen doen.’ Haar dochter is een van Anoshe’s vele leraren. ‘Ik leerde van haar over onvoorwaardelijke liefde – die ik van haar krijg en die ik voor haar voel. Als iedereen van zijn buurman zou houden als van zijn eigen kind, zouden we een schitterende planeet hebben.’

Benieuwd naar de lessen van Anoshe? Bezoek een van haar lessen of workshops die plaatsvinden in de Bartimeus Historische Moestuin, meer informatie vind je op haar website stillnessinyoga.com. Tip: op Yoga by Happinez geeft ze een fijne Yangflow, als tegenhanger van de Yin.

Beeld: Ernie Enkelaar