Lange tijd werd yogadocent Nathalie Rasing gedreven door haar behoefte aan controle. Van het precieze Iyengar yoga kwam ze uit bij Yoga Nidra, en daar ontdekte ze wat loslaten is. ‘Ik ervoer een heelheid die me deed beseffen: ik hoef nergens naar te streven. Ik mag vertrouwen op wat het leven me brengt.’ 

Vanuit de Indische cultuur van haar moeders familie kreeg Nathalie Rasing de interesse in spiritualiteit al in haar jeugd mee.  Toch begon haar ‘woelige yogapad’, zoals ze het zelf noemt, pas vijftien jaar geleden. Ze had een leuke, zinvolle baan bij de gemeente Amsterdam en was een fanatiek sporter. Maar toen ze een beetje te veel op de gespierde stripheld Popeye begon te lijken, dacht ze: hm, misschien kan ik beter iets minder gaan fitnessen en aan yoga gaan doen. In een groot, licht pand, met maar een paar leerlingen en veel persoonlijke aandacht van de docent, maakte ze kennis met Iyengar yoga. Ze was meteen verkocht. Na jaren oefenen schreef ze zich in voor een Iyengar yogaopleiding en dook ze verder in de fysiek uitdagende asana’s. ‘Die lichamelijke uitdaging kende ik wel van de sportschool. In het begin was yoga voor mij dan ook vooral een puur fysieke bezigheid. Maar al snel begon ik een duidelijkere connectie tussen lichaam en geest te ervaren. Zo werd ik me bewuster van mijn gedachten en de spanning die ze teweegbrachten in mijn lichaam. Yoga hielp me om rustiger in mijn hoofd te worden en spanningshoofdpijn te verlichten.’

Als thuiskomen

Omdat ze zó door yoga gegrepen werd, besloot ze een sabbatical te nemen om zich er helemaal op te kunnen richten. Zo ontdekte ze ook Yoga Nidra: ‘Je komt ermee in een diepere staat van bewustzijn en ervaart een ongekende innerlijke rust. Het voelt als thuiskomen, een diepe connectie met jezelf en alles om je heen – een allesomvattende heelheid. Dat gevoel van intense ontspanning en tevredenheid raakte me enorm. Na afloop dacht ik: geen idee wat er precies is gebeurd, maar wát een ervaring.’

‘Mezelf omarmen zoals ik ben, dat had ik nooit eerder gedaan’

Ze verdiepte zich er verder in en ervoer hoe de Nidra sessies steeds meer bijdroegen aan een gevoel van heelheid. ‘Dat is een groot geschenk geweest. Mezelf omarmen zoals ik ben, had ik nooit gedaan. Dat heeft waarschijnlijk te maken met mijn jeugd, waarin dingen zijn gebeurd die me het gevoel gaven dat ik niet goed genoeg ben. Beetje bij beetje ontstond het besef: ik hoef niet meer te streven naar “goed” of “beter” worden, of naar perfectie, want er ontbreekt niets aan mij. Helemaal niets.’

In het dagelijks leven blijft dat wel een oefening, lacht ze. ‘Ik ben mild naar anderen, maar voor mezelf soms nog streng. Ik moet mezelf er nog altijd aan herinneren dat het niet perfect hoeft en dat ik mezelf alles mag gunnen wat ik ook een ander gun.’

Worsteling

Na haar sabbatical stelde ze de terugkeer naar haar werk steeds uit – aan yoga wilde ze haar leven wijden, voelde ze. ‘Er was iets diep vanbinnen in beweging gekomen, iets wat groter was dan ikzelf. Ik voelde dat yogales geven mijn bestemming was: hiervoor was ik op aarde.’ Toch was het soms een uitdaging om los te laten wat ze had opgebouwd, zelfs al reageerden haar partner, familie en vrienden positief. ‘Ik had altijd een duidelijk beeld gehad van mijn baan en het salaris dat daarbij hoorde. Kon ik als yogadocent nog wel meepraten, zouden anderen me nog interessant vinden? Ik heb daar wel even mee geworsteld, tot ik besefte dat ik zonder mijn academische baan echt geen minder mens zou worden. Door te luisteren naar wat mijn hart vervulde, besefte ik dat yogales geven en anderen in contact brengen met dat wat mij zo heeft verrijkt, mijn diepste wens was.’

Illusie van controle

Ze verdiepte zich verder in de boeddhistische filosofie en Tibetaanse healing, die een mooie aanvulling vormden op haar yoga practice.‘Tibetaanse healing verhoogt je energetische frequentie. Dat betekent dat je je er energieker, gezonder en meer ontspannen door kunt gaan voelen.’ Ook hier kwam ze haar thema’s van perfectionisme en controledrang tegen. ‘Volgens mijn leraar betekende het feit dat ik alles altijd onder controle wilde houden, dat ik geen vertrouwen had in het leven. Dat zette me aan het denken. Hoeveel hebben we in het leven eigenlijk écht onder controle? Maar heel weinig, concludeerde ik. Het is een illusie om te denken dat ik sturing geef aan mijn leven door de touwtjes stevig in handen te hebben. De toekomst is per definitie onzeker; het heeft geen zin om daar constant invloed op te willen uitoefenen. Dat kost alleen maar onnodig veel energie. Dit besef bracht zo veel vrijheid. Ik probeer steeds opnieuw de focus te leggen op het nu, op datgene waar ik nu tevreden over ben en me dankbaar voor voel. En me niet steeds druk te maken over wat er misschien ooit gaat gebeuren en op welke manier.’

Nog meer vertrouwen

Maar makkelijk? Niet bepaald, zegt Nathalie met een lach. ‘Ik word natuurlijk voortdurend met mezelf geconfronteerd. Zulke grote levensthema’s zijn niet zomaar weg.’ Ze denkt terug aan de periode waarin ze worstelde met het feit dat ze met haar werk als yogadocent minder verdiende dan voorheen. ‘Ik voelde me niet zo gewaardeerd en gedroeg me mopperig en ontevreden. En dat terwijl ik eindelijk deed wat ik zo graag wilde, namelijk delen wat mijn leven had verrijkt!’ Het duurde even voordat Nathalie inzag dat haar gevoel van onvrede niet zo zeer zat in waardering, maar in haar toekomstdroom. ‘Ik ben gaan onderzoeken waarom ik dat financiële stuk zo belangrijk vond. Het antwoord bleek: ik wil ooit terug naar Spanje, waar ik vroeger heb gewoond. Mijn droomhuis had ik ook al gezien, maar met mijn inkomen zou dat onmogelijk zijn, dacht ik. Toen ik dat met mijn man besprak, stelde hij voor om het eens goed uit te zoeken. En wat denk je? Het bleek tóch mogelijk om ons droomhuis te bemachtigen. Ik heb me om mezelf bescheurd. Als ik had vastgehouden aan mijn eigen overtuigingen, was het huis er nooit gekomen. Het was de zoveelste les dat ik nóg meer vertrouwen mag hebben in hoe het leven zich voor me ontvouwt.’

Meer lezen over Nathalie doe je hier.  Benieuwd naar een yogales van Nathalie? Volg een van haar lessen op ons platform.